
İbnu Ömer (radyallahu anhumâ) anlatıyor: “Biz, Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ile birlikte namaz kılarken, cemaatten biri aniden:Allahu ekber kebîrâ, velhamdü lillâhi kesîrâ, subhânallâhi bükraten ve asîlâ (Allah, büyükte büyüktür, Allah’a hamdimiz çoktur, sabah akşam tesbihimiz Allah’adır! dedi. Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) efendimiz:Bu sözleri kim söyledi? diye sordu. Söyleyen adam:Ben, ey Allah’ın Resûlü dedi. Resûlullah (aleyhissalâtu vesellâm) efendimiz:”O sözler hoşuma gitti. Sema kapıları onlara açıldı buyurdu. İbnu Ömer (radıyallâhu anhümâ) der ki: “Söylediği günden beri o zikri okumayı hiç terketmedim.”Müslim, Mesâcid 150, (601); Tirmizî, Daavât 137, (3586); Nesâî İftitâh 8, (2,125).Nesâî, bir rivâyette şu ziyâdede bulunmuştur: “On iki adet meleğin, bu sözleri (yükseltmek üzere) koşuştuklarını gördüm.”* * *HADİSLER (KÜTÜB-İ SİTTE)* * *





