Huzeyfe radıyallahu anh anlatıyor: “Necrân’ın iki sahibi Seyyid ve Âkıb, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’a geldiler. Onunla mülâane yapmak istiyorlardı.Bunlardan biri arkadaşına:Bunu yapma! Eğer (Muhammed gerçek) bir peygamberse ve bize lanette bulunursa biz bir daha felah bulamadığımız gibi, bizden sonra gelecek nesiller de iflâh olmazlar! dedi. Resûlullah’a gelip:Biz sana istediğini vereceğiz, bizimle emin birini gönder. Bizimle emin olmayanı gönderme! dediler. Aleyhissalâtu vesselam:Ben sizinle gerçekten hakkıyla emin bir adam göndereceğim buyurdu. Bunun üzerine Resûlullah’ın ashabı (bu övülen şahıs olabilmek için) ona yaklaştı. Aleyhissalâtu vesselâm: “Ey Ebu Ubeyde İbnu’l-Cerrâh, sen kalk!” emretti. Ebu Ubeyde kalkınca, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm: “İşte şu bu ümmetin eminidir!” buyurdular.”Buhâri, Fedâilu’l-Ashâb 21, Meğazi 72, İcazetu Haberi’l-Vahid 1.