Amr İbnu’ş-Şerrîd, babasından (Şerrîd’den naklen radıyallâhu anh) anlatıyor: “Bir gün ben Resülullah’ın bineğinin arkasına binmiştim. Bir ara bana:Hafızanda Ümeyye İbnu Ebi’s-Salt’ın şiirinden birşeyler var mı? diye sordu. Ben: “Evet!” deyince:Söyle! dedi. Ben kendisine bir beyt okudum. O yine:Devam et! dedi. Ben bir beyt daha okudum. O yine,Söyle! emretti. Böylece kendisine yüz beyit okudum.”Müslim, Şiir 1, (2255).
AyetHadis.com 