Rezin şunu ilave etmiştir: “Şefaatim, ümmetimden büyük günah işleyenler içindir. Bir adamın ateşe atılması için emir verilir. Giderken, (dünyada) susadığı zaman su vermiş olduğu adama rastlar, onu tanır ve ona:Benim için şefaat etmeyecek misin? der. Adam:Sen de kimsin? diye sorunca:Ben sana falan falan gün su içirmedim mi? der. Öbürü bunu tanır ve (Allah nezdinde) onun lehinde şefaatte bulunur. Adam da böylece geri çevrilir ve cennete gider.”Tirmizi, Kıyamet 11, (2437).